Dag 24: Los Angeles

Vandaag ga ik het kort houden… We zijn naar UNIVERSAL STUDIOS geweest en dat was SUPERCOOL en SUUUUUUUUUUUPER PLEZANT!!!!!!!! Om half negen ’s morgens stonden we daar al op de parking en om 9u ’s avonds zijn we pas het park uitgerold! Dus dat zegt genoeg over hoe plezant het daar wel niet was hé? ;-) Even een tip ivm parking daar: ze proberen je de dichtstbijzijnde parking aan te smeren voor 40 dollar per dag, omdat je zogezegd vanuit de ‘gewone' parking nog een eind moet lopen naar het park! NIET DOEN, want wij hebben gewoon gekozen voor de regular parking (de gewone dus) voor slechts 16 dollar, en we waren zo aan de ingang van het park!! Hélemaal niet ver lopen ofzo… Eerst hebben we de studiotour gedaan.  Dan wordt je met een treintje langs allerlei filmsets gereden en onderga je ook enkele 'special effects' terwijl je in het treintje zit, LEUK LEUK! We zijn ook door Wisteria Lane gereden (de straat bekend uit o.a. Desperate Housewives en ook gebruikt in verschillende andere films en series). De 3D attracties waren écht niet normaal, ZO leuk waren ze!! Nog nooit zo’n coole 3D attracties gezien, WAUW!! De kindjes vonden het ook hélemaal géweldig!! Het was er soms wel laaaaaang aanschuiven, maar het was iedere keer het wachten waard!! De kindjes hebben zich ook énorm geamuseerd in het water/speeltuin gedeelte waar ze KLETSNAT uitkwamen! Maar het was lekker warm vandaag dus ze waren ook zo weer opgedroogd. Ons Lisa haar droom kwam hélemaal uit toen ze in een attractie met grappige monstertjes kon. (hoe onnozeler, hoe liever ze het heeft!) ;-P Al bij al, een geslaagde dag voor iedereen!!

Klik hier voor foto's

Dag 23: Los Angeles

Vandaag zijn we eventjes de paparazzitoer op gegaan. Lang heeft dit niet geduurd, want na huis nummer 2, dat van Leonardo DiCaprio, werd ik vriendelijk doch kordaat wandelen gestuurd door een security agent. "You shoulden't be here and I want you to leave right now!" hahahaha, wat een flop zeg!! ;-P En hij bléééééééééf daar staan kijken tot ik volledig de hoek om was hé!! Het eerste huis dat we  dus hadden gevonden was dat van Astrid Bryan. Dit vond onze Len een leuk idee. Dit was ook het enige adres dat we hadden opgezocht voor we vertrokken. Astrid Bryan is dan ook zo'n beetje de enige 'ster' die hij kent hier ;-) We vonden haar huis ook in no time. Ligt zelfs niet zo gek ver van ons hotel.

Daarna wilde Jan eigenlijk al vertrekken om iets te gaan eten, maar ons Frouke wou toch nog graag iets meer sterrenhuizen 'spotten'. (ah ja, we waren nog maar 5 minuten bezig ofzo...) We hadden eigenlijk geen flauw benul waar te beginnen, maaaaaaaaaaaarrrrrrr toen dacht ik er aan dat ik enkele uurtjes eerder een foto had genomen van een 'sterren'kaart met de nodige adressen, die ergens  in een etalage hing. (slim slim) Dus ikke die foto opgezocht op mijn camera, volledig ingezoomd, et voilà: een hele lijst met adressen!!

Ik heb dan gewoon de eerste de beste bekende naam uit die lijst geprikt en dit was dus Leonardo DiCaprio. Bleek dat zijn huis ook nog eens héél dicht bij het huis van Astrid Bryan lag! Toen ik naar het huis toeliep, hoorde ik verschillende mensen joelen achter de zwaar beveiligde poort, dus ik denk dat hij gewoon thuis was. Maar ja, toen kwam die stomme beveiligingsagent hé........ (had ik nu maar sneller mijn foto genomen, want toen ik meneer security zag durfde ik niet meer natuurlijk, want dan had ik gene kodak meer gehad denk ik!) ;-DDD Ach ja, volgende keer beter hé... (misschien één dezer dagen, maar dan wél iets beter voorbereid!) We hebben vandaag ook een groot stuk van de 'walk of fame' afgewandeld en naar de voet/handafdrukken voor het Chinese Theater, van de verschillende 'beroemdheden' gaan kijken. In de namiddag heb ik een paar draaien was gedaan en tussen de wasjes en de droogjes door heb ik eventjes met de kindjes in het zwembad gezeten. Daarna zijn we bij de Cheese Cake Factory in Glendale gaan eten en zijn we naar de LEGO store geweest. Dit was een ideetje van Jan. In die winkel heeft hij een half uur op een doos LEGO staan kwijlen die hij hééél graag wilde hebben, maar uiteindelijk toch heeft laten liggen...

Héél gemakkelijk voor mij, want dan weet ik weer wat te kopen als meneerke nog eens jarig is!! (En nu maar hopen dat hij dit niet leest natuurlijk!!) SSSSSSSSSSSSSSST ;-)

Klik hier voor foto's

Dag 22: Morro Bay naar Los Angeles

Vandaag hebben we DOLFIJNEEEEEEN gezieeeeeeeeeeen!!!!! Neenee, dit is géén grap! Vandaag hebben we enkele dolfijnen zien voorbijzwemmen aan het strand vlak voor we in Malibu waren!! De kindjes waren er fijn aan het spelen en we stonden nét op het punt om te vertrekken toen ik richting auto liep en nog eventjes achterom keek, en wat zie ik… een stuk of 3, 4 dolfijnen die vrolijk voorbij kwamen zwemmen! Amai, we worden nogal getrakteerd door moeder natuur de laatste 2 dagen zeg ;-) De kindjes hééélemaal enthousiast natuurlijk! (aan de walvissen gisteren vonden ze niks aan, want de i-pad was toen vééél interessanter…), maar aangezien ze nu eens een keertje géén i-pad in hun pollen hadden, konden ze de dolfijntjes wel appreciëren! ;-D Ons Laura dacht eerst dat het een échte haaaaaaiiiii was, maar dat was het al een geluk NIET! OEF… De golven waren best wel krachtig en hoog dus leek het mij veiliger om de kindjes niet in het water te laten spelen. Ze amuseerden zich met stokjes in het water te gooien en deze terug te zoeken als de zee ze weer uitspuwde. DOLLE PRET!! 

Daarna wilde ik nog graag sterren gaan spotten aan Malibu Beach, maar toen we daar aan het strand kwamen, stond het water al redelijk dicht tegen de huisjes aan en vond ik het te gevaarlijk om over het dunne strookje strand te wandelen… Als er dan een grote golf komt heb je kans dat je tegen de rotsen voor de huisjes wordt geknald, en dat heb ik er dan weer nét niet voor over ;-) Surfers hebben we ook gezien onderweg. Dit was ook wel eens leuk om te zien, alhoewel op die plek de golven niet krachtig genoeg waren volgens mij, want echt veel gesurfd werd er toch niet. Jan wilde graag op tijd vertrekken aan het strand richting LA om naar het hotel te rijden, omdat hij bang was om in het donker en in het spitsuur aan te komen daar, maar dit viel reuuuuuuuuuuuuuuze mee!! Oké, er was véél verkeer en je hebt er soms 4 of 5 rijstroken naast elkaar, maar het ging nog best vlot eigenlijk! (dat was in SF wel even anders…). Het verkeer in Amerika is zoals ik van tevoren al had gelezen écht wel chill, vergeleken met het verkeer in Belgie!! Dat ga ik wel missen als we terug zijn denk… Zo goed als geen agressie of stress op de baan, respect voor elkaar op de weg, enz… Aangekomen aan ons hotel zijn we gelijk een hapje gaan eten en bij het buitenkomen van het restaurant zagen we dat er een man in de boeien werd geslagen! De kindjes met open mond staan kijken natuurlijk, naar wat er gaande was! Ah ja, want zulke dingen maak je niet gauw mee in boeren Brecht hé! ;-DD Ze wilden ’s avonds eigenlijk nog gaan zwemmen, maar daar was het spijtig genoeg al te laat voor, dus dat zal iets voor morgen worden...

Klik hier voor foto's

Dag 21: Monterey naar Morro Bay

VANDAAG HEBBEN WE WALVISSEN GEZIEEEEEEEEEEEEN!!!!!!!!!!!!!!!! Ja sorry, maar dat was toch het eerste dat ik even wou vermelden in mijn verslagje voor vandaag!!!!! :-D We reden via Highway 1 richting ons motel en plots zegt onze Len: “ik zie een walvis!!” Ik zeg: “och, dat kan niet, da zou wel hééél straf zijn…”, Jan kijkt ook naar buiten en zegt: “jaja, ik zie het ook, EEN WALVIS!!!!!!” Wij direct de auto aan de kant, en gelijk foto’s gaan trekken natuurlijk!! Toen we verder reden zeiden we tegen mekaar: “amai, da maakt ge geen tweede keer mee zoiets…”, 15 minuutjes later, onze Len: “mama, ik zie wéér een walvis!!”, ikke: “néééé, dat kan niet!! :-), Jan weer gekeken: “jaja, écht waar, onze Len heeft wéér gelijk! Wéér de auto aan de kant en wéér véél foto’s getrokken!!! Ah ja, want dit maak je niet alle dagen mee hé!? ;-P Deze walvis was redelijk ver weg dus we vertrokken snel om onze weg naar het motel te vervolgen. Rijden rijden rijden, zien we 10 minuten later nen hoop volk aan de kant staan, ergens naar staan kijken en foto’s trekken: ikke tegen Jan: “ziedis waar ze naar staan te kijken?” En ja hoor, wéééééééééééééééral walvissen!!!!!!! Dit keer waren het er minstens 3, en nog redelijk dichtbij ook!!! Je hoorde ze geluiden maken en regelmatig kwamen ze met hun hoofd of staart boven water! WAUUUUW 

Daarna terug de auto in, kwartiertje later wéér prijs!! Jan zag er weer ééntje water spuiten in de verte! Maar bij de laatste zijn we toch maar gewoon verder gereden omdat we al mooie foto’s en filmpjes hadden van de vorige exemplaren :-) Zee olifanten hebben we ook zien liggen op een strandje in San Simeon! 

Oh ja, en we zijn deze voormiddag ook naar het Monterey Bay Aquarium geweest. Dit was ik al bijna vergeten te vermelden na al onze walvis avonturen! ;-D Het aquarium was héél leuk en mooi aangekleed voor kinderen, dus ook wel een aanrader!  Ps: de foto van de walvis hierboven is een grapje!! De échte foto's kan je zien door te klikken op de link hieronder. 

Klik hier voor foto's

Dag 20: San Francisco naar Monterey

Vandaag een échte ‘Jandag’ gehad… Eerst naar het Computer History Museum in Mountain View geweest, dan naar het NASA Exploration Center. Hier hebben we een écht stukje steen van de maan gezien! (allez ja, dat is toch wat ze beweren natuurlijk) ;-D 

Vervolgens naar het hoofdkwartier van Apple in Cupertino. Waarschijnlijk kunnen jullie nu al niet meer volgen waar ik het over heb … Troost jullie, ik ook niet!! ;-DD Ik heb foto’s moeten trekken van plaatsen en gebouwen waarvan ik zelf nog niet eens wist waarover dat het ging!  De ‘geeks' onder jullie zullen het vast wél begrijpen, dus oordeel maar zelf aan de hand van de foto’s! (Jan was alvast RAAAAAAZEND enthousiast, dus zal het wel iets speciaals en verschrikkelijk cool zijn geweest zeker..) ;-P 

We zijn ook nog een grote boekenwinkel (Barnes & Noble) binnengeweest, iets gaan eten bij Denny’s en van daaruit verder gereden naar het motel in Monterey. Daar hebben de kindjes nog een frisse duik in het zwembad genomen. (Het is hier raar maar waar niet zo’n mooi weertje. Niet dat het regent ofzo, maar het was best bewolkt en frisjes aan het zwembad…). Hopelijk morgen wat meer zon ...

Klik hier voor foto's

Dag 19: San Francisco

Amai, vandaag weer 5 kilo afgevallen denk! We hebben fietsen gehuurd en zijn er zowat half San Francisco mee afgereden. (of zo voelde het toch aan tenminste) ;-) Eerst zijn we naar de Golden Gate Bridge gereden om er de brug zelf over te fietsen. Dit was leuk maar een beetje overbevolkt weeral, zeker het eerste gedeelte van de brug geraakte je er maar moeilijk door met de fiets... Je had er een mooi uitzicht op Alcatraz en een stukje over San Francisco zelf. Daarna hebben we veel tijd verspeeld tijdens onze zoektocht naar een park waar een caroussel zou staan en vanalles voor de kinderen te doen zou zijn. Maar in Amerika geloven ze niet zo in bewegwijzering hebben we al ondervonden, dus hebben we dit maar zo gelaten voor wat het was... Dan zijn we op zoek gegaan naar de bekende victoriaanse huisjes (weeral uit de serie Full House), die gelegen zijn aan Alamo Square en deze hebben we ook redelijk snel gevonden! :-) Spijtig genoeg waren ze 1 van de huisjes aan het opknappen/renoveren, en hing er een soort van zwart gaas voor, wat je ook duidelijk ziet op de foto's :-(

Op de terugweg naar het motel hebben we nog héle steile afdalingen moeten maken, zo steil dat Laura op een gegeven moment niet meer naar beneden durfde met haar fiets. Al een geluk voor haar dat haar lieve grote broer zo'n goede conditie heeft, want hij is na iedere afdaling te voet terug naar boven geklommen om haar fiets naar beneden te brengen zodat ze te voet naar beneden kon. Sommige straten lagen wel in een hoek van 45° ofzo (ik weet niet hoe je dit uitdrukt in percent...).

We waren eerst nog van plan om naar de zeehonden aan Pier 39 te gaan kijken, maar aangezien deze aan de andere kant van de stad liggen, zijn we maar richting motel gereden en hebben we de kindjes een tijdje laten I-padden. Toen de batterijtjes weer een beetje opgeladen waren zijn we naar een supercool restaurant geweest (Mel's drive in), waar de tijd precies is blijven hangen in de jaren 60! Hier hebben de kindjes hamburger met frietjes gegeten uit een kartonnen autootje. Dit wilde ons Lisa pérse, want dit autootje kon ze natuurlijk weer goed gebruiken voor 1 van haar knuffeltjes. Lisa blij, wij ook blij! ;-)

Klik hier voor foto's

Dag 18: San Francisco

Vandaag hebben we héééééél veel kilometers te voet afgelegd! (voornamelijk op zoek naar wc’s en naar eten eigenlijk) ;-P Wat zijn sommige straten hier toch steiiiiiiiiil zeg… 

Eerst zijn we met een klassieke kabeltram (zoals in de serie Full House) naar boven gereden. De kindjes hangend aan de palen, zoals het hoort natuurlijk ;-) Van daaruit zijn we een stukje door China Town gewandeld en zijn we naar een draaipunt voor kabeltrams gaan kijken. Hier worden de kabeltrams omgedraaid om terug naar beneden te rijden. We hebben het bekende stukje zigzagweg in de Lombardstreet gezien. Nen hoop Chinezen mogen trotseren daar om toch een iet of wat fatsoenlijke foto te kunnen trekken. (zoals op de meeste toeristische plekken hier eigenlijk!!) :-/ Langs alle kanten komen ze gewoon voor je lens staan, écht niet normaal…! Maar het is me toch weer gelukt om een paar leuke ‘kiekjes' te nemen! :-) 

’s avonds zijn we met de boot naar Alcatraz gevaren. Daar hebben we een audiotour gedaan doorheen de gevangenis. Dit was super cool en interessant. Met de terugtocht hadden we een mooi uitzicht op de verlichte skyline van San Francisco. Dan nog 40 minuten terug gewandeld naar het motel en uiteindelijk de kindjes doodop hun bedjes in!! Zzzzzzzzz

Klik hier voor foto's

Dag 17: Sonora naar San Francisco

Gisterenavond net voor ik wou gaan slapen heb ik een verschrikkelijke ontdekking gedaan…. BEDWANTSEN in onze bedden!!!! Aaaaaaaaaaaargh!!!!! Ik heb Jan onmiddellijk wakker gemaakt om hem de beestjes te tonen, en hij dacht in eerste instantie dat het teken waren. Hij is op de laptop direct gaan opzoeken wat voor beestjes dit konden zijn en we kwamen uiteindelijk uit bij ‘de bedwants’. Jan dus midden in de nacht naar de receptie om te gaan vragen of we een andere kamer konden krijgen en dit was géén probleem. Eerst ALLES naar de auto gebracht, waar Jan al onze spullen uit de koffers heeft gehaald en heeft uitgeklopt. Ik ondertussen onze luchtmatras naar de nieuwe kamer verhuisd, de kindjes wakker gemaakt en ook naar de nieuwe kamer verhuisd!  (Het was ondertussen al half 3 ’s nachts…) We hadden de nieuwe kamer wél eerst aan een grondige inspectie onderwerpen en deze bleek piekfijn in orde te zijn. (alhoewel de eerste kamer voor de rest ook goed in orde was hoor). Het vervelende van deze beestjes is niet zozeer dat ze gevaarlijk zijn ofzo, maar eens je ze in je koffers hebt is de kans groot dat je ze mee naar huis neemt, en dan zit je met een échte plaag, want je krijgt die dingen héél moeilijk uitgeroeid!! ’s morgens na het ontbijt zijn we dan ook om een compensatie gaan vragen voor het ongemak (bijna niet geslapen die nacht) en ook gekregen! :-) ook zagen we dat er ’s morgens vroeg al ongediertebestrijders de kamers aan het inspecteren waren. (dus ze hebben wel onmiddellijk actie ondernemen). Jan heeft deze mannen aangesproken met de vraag wat wijzelf het best konden doen, om te vermijden dat we deze rotbeesten mee naar huis zouden nemen. Ze raadden ons aan om alles 10 minuten in een hete droogkast te steken, want daar krijg je deze beestjes mee vernietigd! De hotelverantwoordelijke stelde ons dan ook voor dat zij  AL onze spullen uit zouden wassen én  AL onze spullen zouden drogen, want ze zaten duidelijk verveeld met deze situatie. We zaten op dat moment al in de auto om eigenlijk te vertrekken naar Columbia Historic State Park dat een kwartiertje van het motel afligt. We hebben even overlegd en het aanbod uiteindelijk graag met beide handen aangenomen. Dus alles zou uitgewassen én gedroogd zijn tegen dat we terug zouden zijn van Columbia. In Columbia hebben de kindjes 3 uur aan één stuk goud staan zoeken!! We hadden betaald voor een lesje, zodat ze wisten hoe ze het goud konden vinden. Ze kregen een hele goeie uitleg van een toffe peer en het duurde niet lang voor het eerste goud binnengehaald werd!! 

Het buisje moest en zou hélemaal gevuld zijn, dus heeft ons Frouke met hare Jan 3 uurtjes kunnen rusten in het zalige zonneke terwijl het goud binnenstroomde! ;-P Daarna nog even door het cowboydorpje gelopen en vervolgens terug naar het motel gereden om onze was op te gaan halen. Ik moet zeggen dat het personeel van dit motel al het mogelijke heeft gedaan om ons te helpen in deze vervelende situatie en we waren écht superblij met wat de dames van de wasserette hebben gedaan voor ons, want het waren echt wel héél véél kleren, rugzakken, knuffels, handdoeken, enz enz… Dus de Van Ryswyckjes vertrokken met koffers vol gewassen kleren richting San Franciscooooooooooo!!!!!!!!

Klik hier voor foto's

Dag 16: Yosemite naar Sonora

Vandaag zijn we naar Mariposa Grove geweest. De Mariposa Grove is een bos van zeldzame mammoetbomen of reuzensequoia's bij Wawona, in het uiterste zuiden van Yosemite National Park. Twee van de bomen in de Mariposa Grove, de Washington Tree en de Grizzly Giant, behoren tot de 30 grootste reuzensequoia's ter wereld. We hebben er de Big Tree Tram genomen. Dit is een treintje dat je (tegen betaling uiteraard) meeneemt door een groot deel van het bos. Het was wél een beetje hobbelig achter in dat treintje, dus wie van plan is om deze toer in de toekomst ook eens te gaan doen: ga zéker niet vanachter zitten! ;-D Het ritje zelf was wél héél leuk en super interessant. We hebben veel sequoia's gezien en reuuuze grote dennenappels (die de kindjes spijtig genoeg niet mee naar huis mochten nemen... ). Daarna zijn we vertrokken naar ons volgende motel dat we gisteren op de laatste moment hadden geboekt, en dit blijkt een topperke van formaat te zijn!! Proper motel, leuk zwembad, nette kamers, ontbijt, snééééééééél internet!!! (Woehoeeeeee) Onderweg zijn we voor een stuk door het afgebrande deel van Yosemite Park gereden. Vorig jaar heeft deze brand weken geduurd en heeft het maanden geduurd vooraleer deze brand volledig onder controle was.  Door het vuur was meer dan 1.000 vierkante kilometer van het gebied afgebrand. Toen we na een lange zigzaggende tocht in het motel aankwamen zijn de kindjes eerste werk gaan zwemmen!! Ik heb ondertussen weer wat was weggewerkt en we zijn naar Mc Donalds geweest. Dit hadden de kindjes onderling beslist in de auto dus daar hadden wij niks meer over te zeggen... (Niet dat ik het erg vond hoor) ;-D En we zijn nog even naar Safeway geweest om te gaan winkelen. 

Klik hier voor foto's

Dag 15: Yosemite

We hebben vandaag beslist om 1 nacht minder in Yosemite te verblijven. We hebben nog altijd geen stroom, en denken dat het geen zin meer heeft om hier nog langer te verblijven, aangezien we bijna alles hebben gezien dat we gezien wilden hebben. (en eigenlijk willen we hier ook gewoon zo snel mogelijk weg!) Hoewel Yosemite zélf PRACHTIG is!!  De tent en de douche accomodaties zijn gewoon ronduit SMERIG (terwijl dit de duurste overnachting van héél onze reis was…) Deze dag + bedrag kunnen we dus beter ergens anders benutten en daarom hebben we 1 nacht geannuleerd en zullen we het bedrag van de laatste nacht ook terugkrijgen. Ik raad niemand deze camping aan!! Het is er stervensduur en je krijgt er niks voor terug. (is puur voor de locatie dat je betaald!!) Vanmorgen zijn we gaan eten in het restaurant van de View Lodge (een nabijgelegen hotel) en daar kregen we weer de schrik van ons leven, toen er een meisje hysterisch krijsend naar buiten kwam gelopen en vanalles begon te schreeuwen dat er iets was gebeurd… Ik zag binnen ook mensen raar staan kijken naar een bepaalde richting. Ik had de kindjes even gezegd dat ze buiten moesten blijven, want ik was bang voor hetgeen we te zien zouden krijgen… Jan was even gaan kijken en bleek dat het zusje van dat schreeuwende meisje een soort van epileptische aanval had gekregen. Dus iedereen (nadat het meisje naar buiten gedragen was) een beetje van slag toch iets te eten gaan halen, aangekomen aan de kassa, STROOM UIT!! Alle lichten en machinerie uit daar!! Al een geluk dat we net al ons eten hadden, want na ons werd het restaurant gesloten en werden de mensen die na ons kwamen ergens anders heen gestuurd om te gaan ontbijten…. Na het ontbijt zijn we teruggereden naar een waterval omdat de kindjes zin hadden om daar stenen torentjes te gaan maken. Daarna hebben we de pendelbus naar El Capitan genomen. Dit is de grootste granieten rots ter wereld en héél populair onder bergbeklimmers. 

We hebben geprobeerd enkele bergbeklimmers te spotten, maar die rots is zo hoog dat je deze moeilijk met het blote oog kunt waarnemen. (daar had ons Frouke natuurlijk iets op gevonden, nl. haar superinzoomlens!!) ;-D Uiteindelijk heb ik in het mini mini mini klein, ééntje zien hangen halverwege de rots! En er gelijk ook een foto van getrokken. :-) (als je goed kijkt op de onderstaande foto zie je een mini bergbeklimmertje tegen de rots hangen.)

We zijn daar ook even aan een strandje gaan zitten, waar de kindjes zich uitstekend vermaakt hebben. (vissen proberen te vangen en wat achter de eendjes aangelopen, kwak kwak...). Daarna even naar het visitor center geweest en daar dan maar enkele dollars betaald om eventjes op internet te kunnen… Daar hebben we via booking.com een ander motel geboekt als tussenstop tussen Yosemite en San Francisco. nl. in Sonora. Achteraf gezien niet zo slecht, want anders hadden we op de weg naar San francisco niet alles rondgekregen wat we van plan waren. (Mariposa Grove + Columbia Historic State Park). Nu wordt het rijden en de bezienswaardigheden ook wat beter gespreid en kunnen we dit alles op een rustigere manier doen. Op deze moment zitten de kindjes in het zwembad (ah ja, waar anders?) ;-P en is Jan even een toertje gaan lopen (hopen dat hij geen beer tegenkomt onderweg…..). En heb ik weer rustig mijn verslagje kunnen typen sé! ;-) TOT LATER!! ps: ik moet er wel even bij vermelden dat het zwembad (én het eten ook trouwens) een grote plus is hier. Ah ja, want als het goed is mag het ook wel gezegd worden hé. ;-)

Klik hier voor foto's

Dag 14: Yosemite

Alsof het nog niet erg genoeg was, zitten we nu ondertussen ook al heel de dag zonder stroom! In Housekeeping Camp (een camping naast Curry Village) zitten ze ook al zonder elektriciteit…) Rond 11u in de voormiddag is er een serieuze storm geweest dus vandaar het ongemak. Dus nu is het hélemaaaal behelpen geblazen. :-( (Het touwtje van de lamp is ondertussen wél gemaakt,… ) ;-P  Alles is hier nu pikkedonker en alleman loopt met een zaklamp rond. Daar waren wij niet op voorzien natuurlijk, maar al een geluk dat mijn gsm een zaklampfunctie heeft. (en de ipads geven ook voldoende licht zedus zullen we het wel overleven zeker) ;-P Jan is ondertussen bij de receptie gaan informeren over hoe lang ze denken dat we zonder stroom zullen zitten. Ze konden hier niet op antwoorden, dit kan 1 dag duren maar evengoed een week… De noodgeneratoren worden nu gebruikt voor de meest dringende voorzieningen, dus zwemmen zat er vandaag bvb ook niet in… Als morgenmiddag blijkt dat we nog geen stroom hebben gaan we onze laatste nacht in Yosemite annuleren en gaan we proberen een motel tussen Yosemite en San Francisco te vinden als tussenstop. Beren hebben we ondertussen nog niet gezien… Wél heb ik vannacht zowat een hartstilstand gekregen toen Laura vollen bak uit bed viel op de houten vloer!!!! Ik dacht: “lap, daar zult ge het hebben, nen beer!!!!!!! Ik was zooooooo hard geschrokken dat ik een kwartier later nog hartkloppingen had!! ;-/  Vandaag zijn we in de voormiddag naar een waterval gaan kijken, en toen we daar aankwamen begon het verschrikkelijk hard te regenen, onweren en waaien. (achteraf gezien zaten wij midden in die storm dus…) dus zijn we uit pure miserie met de shuttle bus teruggereden naar onze tent. Even later klaarde het gelukkig toch op en zijn we met onze auto nog enkele uitzichtspunten en een waterval gaan bezichtigen. Suuuuupermooi!! Vooral het uitzicht vanaf Glacier Point over de Valley was PRACHTIG!! 

Morgen gaan we nog enkele andere uitzichtspunten bekijken met de pendelbus, maar daarover later meer!

Klik hier voor foto's

Dag 13: Bridgeport naar Yosemite

Vandaag hebben we onze grens der goorheid wel verlegd denk. We zijn vandaag aangekomen in Curry Village, en zijn net terug van de gemeenschappelijke douches….. Ik ga er geen tekeningetje bij maken, maar laten we zeggen dat ik er niet vrolijk van werd… ;-/ (zélfs de kindjes vonden het er ronduit smérig!) Ons Lisa heeft net ook het touwtje van onze énige lamp in de tent er af getrokken, dus licht hebben we nu ook niet meer…. Maar soit, ik zal even zeggen wat we allemaal gedaan hebben vandaag. Vanmorgen hebben we Bodie bezocht. Dit is een spookstadje uit de 19de/begin 20ste eeuw, dat nog zeer goed intact is gebleven. Dit was heel cool om te zien! Daarna zijn we via de Tioga pass (prachtige uitzichten!) richting onze volgende halte gereden, nl. Curry Village. Hier overnachten we in een wel héél erg basic canvas tent! Voor onze tent staat een Bear Box, en hier moeten alle voedingswaren en drankjes + alles van toiletgerief in. Dit om te vermijden dat je bezoek krijgt van een beer in je tent…. De auto moest ook helemaal voedsel, drank, toiletgerief, kruimel en afvalvrij worden gemaakt, want die beren breken gewoon je auto in als ze nog maar iéts ruiken. Zij hebben blijkbaar een geweldig goede reukzin. Er werd zelfs een filmpje getoond aan de receptie van zo’n beer, die wel héél erg snel in een auto zat. (en ikke maar denken,”moet dit nu??", want de kindjes stonden er namelijk ook bij...) ;-DD Zo, dit was het zo’n beetje voor vandaag, ik ga stoppen en proberen een beerloze nacht te hebben ;-P Tot morgen!!

Klik hier voor foto's

Dag 12: Death Valley naar Bridgeport

Vanmorgen (allez, twas meer tegen de middag eigenlijk), zijn we door Death Valley naar ons volgende motel gereden. Het was een saaie rit van 4 en een half uur. Het enige punt waar we zijn gestopt in Death Valley was Sand Dunes. Het was de bedoeling dat we meer stopmomentjes zouden hebben, maar de meeste lagen op de weg die we gisteren gereden hadden en we hadden geen zin om onze rit nog langer te maken dan hij al zou zijn, door een stuk terug te rijden… Ik vond aan Death Valley persoonlijk niks aan en Jan ook niet… Je rijdt als het ware (al puffend en je motortemperatuur in de gaten houdend) door een soort van deprimerend maanlandschap. We waren dus héél opgelucht dat we het park na een tijdje konden uitrijden! ;-) Even verderop zijn we even gestopt voor een rust/eet moment zodat de kindjes hun benen eventjes konden strekken. Ze zijn gedurende héél de rit weeral superflink geweest, want ze hebben toch wel lang moeten stilzitten vandaag. 

Ook zijn we gestopt aan Mono Lake en hadden we op onze weg naar het motel een mooi uitzicht op Mono Lake zelf. Aangekomen aan ons motel bleken we een supergewéldig houten huisje aan een idyllisch riviertje te hebben!!! Met een échte poes en al een de voordeur!! ;-p Ook hangt er zo’n houten schommelbank op het balkonnetje aan de voordeur, zoals je dikwijls in de films ziet!! Morgen rijden we eerste werk naar Bodie (een spookstadje) en vervolgens richting Curry Village (Yosemite Park), en ik vermoed dat de kindjes toch wel stiekem een beetje (véél) bang zijn voor de beren die daar kunnen rondlopen, want ze stellen toch wel héél veel vragen over wat er allemaal kan gebeuren en mislopen daar… Voor mij en Jan is het toch ook wel een beetje bang afwachten eigenlijk hoor, want ik weet niet waar ik mij aan moet verwachten daar… (waarom heb ik nu niet gewoon een hotel geboekt daar i.p.v. een tentje midden in het park…) ;-DD Wordt vervolgd!

Klik hier voor foto's

Dag 11: Las Vegas naar Death Valley

Vandaag zijn we na het uitchecken in het hotel nog eventjes teruggeweest naar het begin van The Strip omdat Len zijn zwitsers zakmesje, dat hij gisteren had gekregen kapot bleek te zijn. Dus zijn we dit eerste werk eventjes gaan omruilen. We hebben gelijk ook iets gegeten bij Subway. Na het eten zijn we wééral een schoenenwinkel binnengeweest en daar hebben we deze keer schoenen voor Jan gekocht. De jongen aan de kassa zei dat er gisteren super veel Belgen waren langgeweest om schoenen te komen kopen en merkte op dat de schoenen in Europa toch wel héél duur zijn precies! ;-D Daarna de Coca Cola store binnengeweest en daar samen met jan en de énige échte Coca Cola beer op de foto gegaan!! ;-) Ze trokken daar foto’s om deze achteraf aan een foto standje af te gaan halen, maar toen we de prijs hiervan hoorden, hebben we maar snel rechtsomkeer gemaakt!!  We hadden sowieso ook al foto’s met onze eigen kodak gemaakt, zedus zullen we die achteraf zélf wel photoshoppen! ;-D 

Daarna zijn we alweer vertrokken richting ons volgende hotel… We zijn ook nog héél eventjes gestopt aan het beroemde Las Vegas Sign om enkele foto’s te trekken. Daar stond al een rij volk om bij dit bord op de foto te kunnen. Daar hebben we dan ook voor gepast en gewoon een foto van het bord alleen gemaakt zonder iemand erbij op. 

Op deze moment zijn we dus op weg naar Death Valley en ik voel de temperatuur al serieuuuuuus stijgen, PUF BLAAS HIJG PUF……. Ik ga nu eventjes stoppen, tot later!!

Voila, weeral enkele uurtjes later en nog altijd even warm, zit ons Frouke onder een PRACHTIGE sterrenhemel te genieten van 3 kindjes die zitten te spetteren in een warm zwembad. Het is nu 22u en ze zijn nog héél goed wakker! ;-P Daarstraks bij het arriveren aan het hotel, hadden we blijkbaar wel een héél ongelukkig moment uitgekozen om in te checken... We hebben ongeveer 3 kwartier staan aanschuiven in de hitte om ingecheckt te geraken. Blijkbaar was er een auto in brand gevlogen langs de andere kant vanwaar wij kwamen, en al die mensen die daardoor in de file hadden gestaan, kwamen allemaal op dezelfde moment aan… (juist voordat wij daar ook arriveerde natuurlijk…) :-( En natuurlijk moesten die al die mensen even later ook allemaal nog gaan eten, dus hebben we een tijd moeten wachten alvorens we ergens terecht konden om iets te kunnen eten en we hadden allemaal reuuuuzehonger! Na een uurtje wachten hadden we dan toch onze welverdiende frietjes voor onze neus staan! Mmmmmmmmmmm lekkerrrrrr :-) ps: om een indruk te geven hoe warm het hier is: de warmste temperatuur vandaag gemeten in Death Valley was 118F, dit is zo'n 48 slordige graden Celsius!!!!!

Klik hier voor foto's

Dag 10: Las Vegas

Vandaag weeral een drukke dag gehad! In de voormiddag zijn we eerste werk tickets gaan kopen voor een dinershow in de Excalibur, nl. The tournament of kings. Dit zijn we aan een kiosk gaan doen waar ze op de dag zelf tickets goedkoper aanbieden van verschillende shows in Las Vegas. We hadden toch zo'n 25% korting door ze daar te gaan kopen!! Daarna zijn we naar M&M world gewandeld. In deze winkel werden de kindjes helemaal zot!!! (ikke ook trouwens) ;-D We hebben er enkele leuke prutskes op de kop getikt en Lisa en Laura elk een M&M knuffel! (en blij dat ze waren!!) ;-)

Ook kon je daar tussen 10 en 12u in de voormiddag een 3D filmpje van de M&M's mannekes gaan kijken. Leuk leuk! Ook zijn we schoenen gaan kopen voor Len bij de Adidas store. Deze waren bijna 40 euro goedkoper dan bij ons in Belgie!!!!! Dus Len ook weer blij! ;-) Nadat we al ons gerief hadden afgerekend, zijn we een broodje gaan eten bij Subway. We wilden die dag ook verschillende hotels gaan bekijken maar twijfelden over het vervoer hiernaartoe... Te voet leek ons te ver + ook véééél te warm, zelf rijden zagen we aangezien, het toch wel drukke verkeer daar niet zitten, dus daarom hebben we 24u dagpasjes voor de bus gekocht. Hiermee kan je 24u de bus nemen zoveel je wil: ideaal dus!! We zijn voorbij The Venetian gewandeld, hier hebben ze Venetie volledig nagebouwd (zij het iéts kleiner natuurlijk.) ;-P Je kan er zélfs met een échte gondel en al over een nagemaakte rivier varen!! GEKKE AMERIKANEN TOCH!! ;-D

Dan zijn we doorgewandeld naar Caesars Palace. De naam zegt het zelf, dit hotel staat in het teken van de oude Romeinen. Dit wou Jan wel eens gaan bekijken, maar dit sloeg een beetje tegen daar.. Enkele beelden en een fontein en dat was het... We wilden ook naar The Mirage omdat ze daar naar het schijnt levensgrote aquariums hebben en dolfijnen, maar toen we daar toekwamen bleek dat je hier inkom voor moest betalen... Dit hebben we niet gedaan omdat we Seaworld sowieso ook nog op onze planning hebben staan in San Diego, dus leek het ons een beetje vant zot om aan dit aquarium inkom te betalen...  Toen zijn we maar teruggegaan naar ons hotel omdat het niet meer te harden was van de hitte en hebben de kindjes en ik in het zwembad gezeten terwijl Jan een halfuurtje naar de fitness is geweest om daar te gaan lopen op de loopband. (hij liever dan ik hoor !) ;-D Om 17u zijn we dan richting hotel Excalibur gewandeld, om naar Tournament of kings te gaan kijken. Hier heb ik spijtig genoeg geen foto's van kunnen maken omdat dit niet toegelaten was tijdens de show... Het eten en drinken werd daar op zijn ridderstijls gewoon voor je neus op tafel gezwierd, en het was de bedoeling dat je dit met je handen opat (bestek kreeg je niet) :-D De show op zich was wel leuk om te zien, maar was volgens mij véél te duur voor hetgeen het was. (Maar ja, we zitten dan ook in Las Vegas hé). Laura heeft er nog het hardst van genoten van al denk ik, want ze heeft geen 5 seconden haar kwebbeltje gehouden! ;-D Na de show en véél voedselverspilling later (écht verschrikkelijk als je zag wat er niet opgegeten werd tijdens die show en dus ook in de vuilbak belandde..) zijn we met de bus naar het oude (Downtown) Las Vegas gereden om daar naar The Fremont Street Experience te gaan kijken. Dit is een winkelstraat, volledig overdekt door een groot (televisie)scherm waar om het uur iets op te zien is.

Klik hier voor foto's

Dag 9: Zion - Las Vegas

Juist aangekomen aan ons hotel in Las Vegas! Ik heb de kindjes deze reis nog nooit zooo enthousiast gezien als daarnet!! :-D Onze kamer is gewoonweg méééééééga FANTASTISCH SUPERCOOL!! Het is eigenlijk gewoon een volledig appartement!! 2 slaapkamers, 2 badkamers, een living + een volledig ingerichte keuken met alles erop en eraan + een SUPERLEUK zwembad, dat de kindjes op deze moment al aan een grondige keuring aan het onderwerpen zijn!!! ;-P We gaan vanavond eten in een restaurant (aangeraden door de receptioniste van het hotel) waar je naart schijnt om de 20 minuten een verrassing te zien krijgt... Ik ga dit restaurant op voorhand toch eens eventjes googelen, want ik hou niet zo van verrassingen namelijk... (zie dat ze mij daar op één of ander podium sleuren ofzo.....) ;-DD Later meer hier over!
... even later: net terug van het restaurant dat ons aanbevolen werd... (rainforest caffee) Wat een flop was me dat zeg!! We moesten een kwartier staan wachten terwijl er voldoende tafels vrij waren... Daarna werden we naar een tafel begeleid, en daar een kwartier moeten wachten tot ze de bestelling eens kwamen opnemen, vervolgens weer een kwartier moeten wachten tot we onze drankjes uiteindelijk eens kregen, en met het eten juist vant zelfde. ... :-( Van die verrassingen, waar we volgens de receptioniste helemaal steil van achterover zouden vallen, heb ik eigenlijk niet veel (lees: NIKS)  gemerkt... Het restaurant was eigenlijk een nagebouwde jungle, en het enige wat ik heb zien gebeuren (het kan ook aan mijn ogen hebben gelegen natuurlijk), was dat er af en toe een zogezegd onweer kwam in die jungle. (Volgens mij gewoon een personeelslid die even de lichtschakelaar aan en uit zat te knipperen...) ;-P en enkele junglegeluiden die weerklonken in het restaurant.... Dus ik weet niet wat die receptioniste verstaat onder een verrassing, maar ik denk dat ze vandaag gewoon weer nen dikke procent heeft verdient door ons door te sturen naar dat restaurant! ;-D Alles is hier ook verschrikkelijk duur, dus veel dingen kopen gaan we hier toch maar niet doen... ;-) Daarna zijn we de strip voor een stukje afgewandeld, tot aan het Bellagio hotel waar er om het kwartier een fonteinshow te zien is. (was wel mooi, maar niet om te zeggen wauuuuuw ofzo...).

De kindjes getrakteerd op een ijsje (njam njam), (dan horen we ze eventjes niet meer!) ;-P en daarna terug richting hotel gewandeld.

Klik hier voor foto's

Dag 8: Zion

Vandaag hebben we een actief dagje gehad! Eerst zijn we gaan ontbijten in een restaurantje om de hoek van ons motel. Daar hebben Jan en ik gebakken ei met toast PLUS gebakken patatten gegeten!! (rare eetgewoontes toch, die Amerikanen!)

Ons Lisa kreeg enkele dagen geleden zelfs frieten bij haar bord Macaroni met kaassaus! Dit is toch ook even wennen voor ons hoor... ;-D (Maar het was er wel lekker om te eten, want morgenvroeg gaan we er terug naartoe.) In de voormiddag hebben we de Canyon Overlook trail gedaan. Dit vonden de kindjes saaaaaaaiiiii, daarna terug naar ons motel gereden en de kindjes laten zwemmen, dit vonden ze wél leuuuuuuuk!! Ikke terwijl enkele draaien was gedaan en gedroogd in de laundromat om de hoek. Was best wel eens leuk om te doen eigenlijk... :-) In amper 1 uurtje tijd was mijn was gewassen én gedroogd!! Dus alle vuile was lekker weggewerkt en proper terug de koffers in!

Daarna zijn we met de shuttlebus naar de Riverside Walk Trail gereden om deze voor een stuk af te wandelen. Dit vonden de kindjes ook weeral saaaaaaaiiiiii... Wijzelf vonden het gewéldig mooi om te zien, we hebben er onder andere weer véél eekhoorntjes gezien, en zélfs verschillende herten op een paar meter afstand van ons.!! Supercool!! :-) Daarna een lekkere pizza gaan eten (dit vonden de kindjes dan weer wél héél leuk natuurlijk!!) ;-P én de dag afgesloten in het zwembad!!

Klik hier voor foto's

Dag 7: Bryce naar Zion

Vandaag zijn we vertrokken naar onze volgende halte, nl. Zion. We waren nog maar net vertrokken, wanneer Jan vroeg waar onze America The Beatiful Parkpass lag. Dit is een pasje waarmee we inkom hebben tot alle Nationale Parken op onze route. (t.w.v.  van maar liefst 80 Dollar) Jan had het kaartje even ergens opgelegd, en nu was het pasje plotseling foetsie! PANIEK!! Ik zag, dat op de plek waar hij het pasje gelegd had een dunne spleet zat en vreesde al het ergste... We zijn eerst nog teruggereden om te kijken of het pasje nergens op de parking lag en daarna héééél de auto uitgekamd, NIKS gevonden natuurlijk en toen kwam ons Frouke op het fantastisch geweldige idee om de auto volledig te demonteren, want het kon niet anders dan dat die kaart tussen die gleuf gegleden was. Dus ikke heel die zijkant van dat gedoe losgeschroefd met een aardappelmesje, en Jan met zijn brute kracht héél die zijkant er afgesleurd en jawel hoor, TADAAAAAAAAAAA, daar lag ie dan!! Eind goed al goed, pfffffffff... ;-D Dus wij mét parkpas en al eerst nog naar Bryce National Park gereden om daar de bekende hoodoos te gaan bezichtigen.

Daarna zijn we nog even een giftshop binnengesprongen om een nummerplaat te gaan kopen, als souvenir. Dit leek me wel een gepast souveniertje omdat het dezelfde nummerplaat is, als op onze huurauto zit. Dus, enkele foto's én een leuk souveniertje rijker en dan op naar Zion :-) Daar zijn we al in één keer volledig door het park moeten rijden om tot bij ons motel te geraken en het zag er alweer prachtig uit, dat beloofd voor morgen! ;-) Want nu zitten de kindjes alweer in het zwembad. (Dit vinden ze nog het leukst van al, want de rest vinden ze tot hiertoe toch wel een beetje (veel) saaaaaaaaaaaiiiiiiiiiiiii eigenlijk!! ;-P

Klik hier voor foto's

Dag 6: Page naar Bryce

Vandaag zijn we vertrokken naar Bryce. Daar overnachten we in een klein dorpje (Tropic), op 15 minuutjes van het National Park zelf. Halverwege onze rit zijn we eventjes gestopt in Kanab om wat inkopen te doen. Voor de deur van die winkel stond Takel uit de film Cars. Ik heb er een foto van gemaakt waar ons Laura bij opstaat, zodus kunnen we Disneyland LA ook gelijk overslaan sé! ;-P

Daarna op het gemakske verder gereden en genoten van de mooie uitzichten. Eens aangekomen aan het motel bleek dat we vééééél te vroeg waren om in te checken. Dus hebben we gevraagd aan de receptioniste wat de moeite was om in de buurt te gaan doen. Zij had ons een kleine wandeling iets verderop aangeraden langs een riviertje en een kleine waterval. We zijn daar even naar toe geweest omdat het toch vlakbij was en dit bleek écht wel een super aanrader te zijn!

De kindjes hebben door het riviertje aan het lopen geweest en met stenen geprobeerd om de rivier tegen te houden. (Dit is ze tot hun grote spijt niet gelukt natuurlijk!) ;-D We zijn er niet zo heel lang gebleven (hoewel het er écht prachtig was) omdat we 's avonds nog naar de rodeo wilden gaan kijken, en we ook nog op zoek moesten naar een plek om iets te gaan eten. Om 19 uur begon de rodeo en de kindjes vonden dit geweldig plezant om te zien!! Met échte cowboys en countrymuziek op de achtergrond. Toen we terug richting motel reden begon het net te regenen en kwam er een mooie regenboog aan de hemel te staan...

Klik hier voor foto's

Dag 5: Page

Hier zit ik dan weer, aan het zwembad, met een plonzende Jan en nog plonzendere kinderen in mijn vizier en mijn 'lievelingsdier' (genaamd, de hagedis) is natuurlijk ook weer van de partij!!! (lap en daar hebt ge der net weer ene seg...!!!!) ;-(((  Ik heb mijn voeten maar goed omhoog gelegd, in de hoop dat ze geen tuinstoelen kunnen beklimmen... ;-P Een kikker hoor ik ook al kwaken ergens vlak achter mij dus écht volledig op mijn gemak zit ik hier toch niet... :-/
We zijn deze voormiddag naar Antelope Canyon (Lower) geweest en dit was (ik val weeral in herhaling) gewoonweg prachtig!!!!! Dit is een slotcanyon waar je voor een stuk kan doorlopen/klauteren en was best wel indrukwekkend om te zien. Sommige stukjes waren écht wel smal, dus  voor claustrofobische mensen is dit zéker géén aanrader! Ook werd ons verteld, voor we aan de tocht begonnen, dat als het (verderop) begint te regenen, de mensen uit de canyon geevacueerd worden, omdat er dan op zeer korte tijd een 'flashflood' kan ontstaan. Zie dit filmpje. Dus het weerbericht wordt daar constant nauwlettend in de gaten gehouden en bij regen wordt de gids gewaarschuwd dat iedereen z.s.m. de Canyon moet verlaten. In noodgevallen hebben ze 7 punten waar je de Canyon kan verlaten door middel van touwladders die ze dan naar beneden laten. De gids liet ook zien d.m.v. een beetje water, hoe een slotcanyon ontstaat. In nog geen minuut tijd had hij van een bergje zand en een beetje water, een harde brok gemaakt. Was wel cool om te zien!

De toer was een échte aanrader!! Straks gaan we nog naar Horseshoe Bend en de Glen Canyon Dam kijken. Daarover later meer... Tot straks.....!
Zo, hier ben ik weer! We zijn daarnet dus naar Horseshoe Bend geweest en dit was óóók weeral SUPERCOOL om te zien!!

Alleen het wandeltochtje ernaartoe én terug was verschriiiiikkelijk!! Het was vreselijk warm en het zand brandde verschrikkelijk aan mijn voeten (wie doet er daar dan ook slippers aan zijn voeten hé..., domdomdom) Maar ik had eigenlijk gedacht dat je daar gewoon knal met de auto kon tegenrijden en enkele foto's kon trekken, bleek dat je eerst een stukje bergop moest (ikke denken dat het bovenop dat eerste bergje al te doen was...) niet dus! Want toen we boven op die berg stonden, was het nog een lang stuk naar beneden. En dit dus met slippers en gloeiiiiiiiiend heet zand, auw auw auw, maar het uitzicht maakte veel goed! :-) Daarna puffend, hijgend en blazend terug die @*##% berg op maar wél enkele mooie foto's rijker! :-D Achteraf zijn we nog langs de Glen Canyon Dam gereden en daar ook enkele foto's getrokken en dan snél terug naar ons motel, het zwembad in, PLONS!

Klik hier voor foto's 

Dag 4: Grand Canyon naar Page

Vandaag zijn we terug naar het mooie uitzichtspunt van gisteren geweest in de hoop iéts zonnigere foto's te kunnen maken. Het weer was al een stuk beter dan gisteren dus de dag begon al goed en de foto's zijn dan ook goed gelukt.

 We hebben ook tamme eekhoorntjes gezien daar. ééntje poseerde zelfs als een volleerd fotomodel voor mijn camera! :-P

Dan nog even kaartjes naar het thuisfront geschreven en daarna zijn we vertrokken richting Page. Op onze weg naar daar zijn we nog een laatste keer gestopt aan een mooi uitzichtspunt over de Grand Canyon, namelijk Desert View. Ook weer hééééél mooi!! :-) De weg naar Page zelf was best wel saaaaaaaai..., dus hebben de  kindjes weer lekker lang ge-ipad (jaja, dit is tegenwoordig een werkwoord ten huize Van Ryswyck!) ;-D Toen we aankwamen aan ons hotel hebben de kindjes nog een uurtje in het zwembad geplonst! Verder heb ik niks te melden, dus ben ik er weer mee weg. Tot later!!

Klik hier voor foto's

Dag 3: Grand Canyon

Vandaag zijn we van Sedona richting de Grand Canyon gereden. De bedoeling was dat we op onze weg het Slide Rock State Park zouden bezoeken, maar toen we hier aankwamen was de parking helemaal leeg... Normaal gezien is het hier van ’s morgens vroeg aanschuiven om binnen te geraken maar nu was er geen kat! Ik vermoed dat dit komt omdat het zwemgedeelte (een natuurlijke rotsenglijbaan) gesloten was omdat ze een dikke maand geleden in dit park een grote brand hebben gehad… We zijn dan maar gewoon verder gereden (wel jammer want dit hadden de kindjes wel geweldig leuk gevonden…) Verderop zijn we in Flagstaff even gestopt aan een winkelcentrum, waar Jan zijn haren heeft laten knippen en waar we nieuwe schoenen voor Laura hebben gekocht. Schoenen zijn hier blijkbaar véééééél goedkoper dan bij ons zedus zullen er nog wel méér aankopen volgen tijdens onze reis ;-P Daarna zijn we naar Safeway geweest (dit is een grote supermarkt). Hier beleefden de kindjes alweer de ene cultuurshock na de andere! Mensen die héél spontaan tegen je beginnen te praten, mensen die je boodschappen aan de kassa mee helpen inpakken (“Mama, die Mevrouw pikt onze spullen!!! Nee Lisa, die Mevrouw helpt gewoon onze spulletjes inladen”) ;-D Je hebt hier in Amerika ook direct langs alle kanten aanspraak als je wil (maakt niet uit waar je komt!!) Er was zelfs een koppel dat mij op de bus spontaan aansprak hoe schattig ze ons Laura wel vonden. “She's a reeeal cuttie” :-D

In de Grand Canyon zijn we eerste werk met een pendelbus naar het Visitor Center gereden om ons te laten informeren waar we juist moesten zijn voor de mooiste uitzichtpunten. één van die mooie uitzichten lag 5 minuutjes wandelen om de hoek van het Visitor Center. Toen wij op dit punt aankwamen begon het verschrikkelijk hard te regenen en er stond een ijzig koude wind!!! Dit weer hadden wij dus NIET verwacht aan de Grand Canyon!! We hebben dan toch geprobeerd om enkele mooie foto’s te maken (Jan staat zelfs met een ranger op de foto) ;-D

En vervolgens kléddernat  terug de bus op richting ons hotel, waar we ook gelijk iets hebben gegeten. Na het eten hebben we nog een stukje langs de Rim gewandeld, waar we een prachtig uitzicht hadden over de Grand Canyon...

Klik hier voor foto's

Dag 2: SEDONA

Deze blog schrijf ik aan de rand van het zwembad terwijl ik zit te genieten van 3 plonzende bengels :-) Vandaag zijn we in de voormiddag naar Crescent Moon Ranch gereden. natuurlijk waren we wéér maar eens verkeerd gereden, maar na een half uurtje waren we dan tóch waar we moesten zijn ;-P We zijn daar een stukje de Oak Creek afgewandeld, terwijl de kindjes zo hier en daar de rivier overstaken via een boomstam of grote stenen die in het water lagen. Super plezant  natuurlijk! :-)

Ons Lisa had een kikker gezien dacht ze, maar nadat ik het beestje van dichterbij had bestudeerd, bleek het een schorpioen te zijn!! Iiiieeeeeeeeeeeeeeeeee, en nét komt er hier een hagedisje onder mijn stoel doorgelopen!!! Ooh, en ik ben daar genen held in, met al dieje 'wildlife' hier zenne!!! :-DD Kga efkes stoppen nu, want da beest blijft maar in mijn buurt rondhangen! Tot later!! ;-S .....................

Zo, ik ben er weer, maar nu vanuit onze motelkamer. Even mijn verslagje verder afmaken van daarstraks. ;-p (de hagedis zal ondertussen ook wel in zijn bedje liggen zeker, dus daar hoef ik nu even niet meer voor te vrezen!! Na het plonsmoment zijn we even gaan chillen op onze kamer en hebben een lekkere pizzeria opgezocht in de buurt. Uiteindelijk werd het Pisa Lisa (rara, wie dit gekozen heeft!)

;-P Maar ja, we konden toch niet anders om daar iets te gaan eten natuurlijk hé ?!? ;-DD (Was héle lekkere pizza trouwens). Daarna zijn we naar een Viewpoint gereden, vanwaar we een adembenemend uitzicht hadden over de rode rotsen van Sedona!! En toen was het alweer bedjestijd!! zzzzzzzzzzzzzz

Klik hier voor foto's 

Dag 1: PHOENIX

Vandaag zijn we van Phoenix naar Sedona gereden. Voor ons vertrek zijn we eerst eventjes binnengesprongen bij een Walmart om een koelbox, ijszakjes,water, fruit en nog enkele andere dingetjes te gaan kopen. Van daaruit zijn we richting de apache trail gereden en zijn daar eventjes gestopt aan Goldfield Ghosttown. (een spookstadje aan het begin van de apache trail). Dit was best wel leuk om te zien, maar lang zijn we er niet geweest omdat het daar niet te harden was van de warmte! (43° in de schaduw).

Dus zijn we daar snel eventjes doorgelopen, enkele foto's getrokken, het treintoertje gedaan en dan snelsnel terug onze auto in! Spijtig dat het zo warm was, want ik vond het eigenlijk wel de moeite om er wat langer rond te lopen. De kindjes daarentegen hebben enkel liggen puffen en blazen en waren nog verschrikkelijk moe van de vééééél te korte nacht die we gehad hadden. (zelf had ik ook maar 2 uurtjes geslapen die nacht, dus veel fut zat er bij mij ook niet in... ;-) Dan zijn we via de Apache Trail richting Sedona gereden. Ik had van te voren uitgerekend dat dit zo'n paar uurtjes zou duren voor we aan ons hotel zouden komen, maaaaaaaaaaaaaaarrrrr dit liep wel eventjes anders natuuuuuurlijk omdat we blijkbaar verkeerd waren gereden!!! (en dit mét GPS hé!) ;-P We hebben daar op onverharde wegen in de bergen aan het rondrijden geweest, met wel enkele spééééctaculaire uitzichten en enkele (toch wel) gevaarlijke bochten moet ik zeggen (lees: redelijk steile afgronden), waar we pas na een héle tijd (dom natuurlijk) doorhadden dat er toch iets niet klopte, omdat ik van tevoren had gelezen dat we maar een kleiiiiiiin stukje over een onverharde weg zouden rijden!!!  ;-D  Maar ach, enkele uren later kwamen we dan toch heelhuids aan bij ons hotel, en waren we toch weer een 'spannende' ervaring rijker! ;-P

Klik hier voor foto's

Huurauto ophalen

Na de landing en nadat we door de douane/grenscontrole gesukkeld waren, die ik overigens niet zó geweldig streng vond...  (Vingerafdrukken genomen van Jan en mij + een foto van onze megavermoeide kopkes), zijn we door een Car Rental Shuttle, naar het autoverhuurbedrijf (alamo) gebracht waar we na een klein half uurtje wachten , aan de beurt waren. 

We waren zóóó moe (waren ondertussen al bijna 20 uur wakker en niet meer zo helder van geest, maar ook hier verliep het weer héél vlotjes. Ze probeerden ons wel een upgrade aan te smeren (waar de allesamerika forumleden mij van tevoren reeds voor gewaarschuwd hadden) en verschillende opties + een extra verzekering. Maar hebben dit allemaal netjes afgewimpeld en gezegd dat alles in orde was zoals we de auto thuis gereserveerd hadden.  zóóó moe waren we dan toch nét weer niet om extra dingen (lees: extra kosten) in onze nek te laten draaien! We mochten op de parking een auto uitkiezen uit het vak (Mini Van) en die keuze was héél snel gemaakt daar ik nog maar 1 model (van het type dat ik in gedachte had) op de parking zag staan! 

Dus wij snelsnel naar die auto gelopen, ingeladen, foto's getrokken en rijden maar richting ons eerste hotel! 

De gróte oversteek (DEEL 2)

Rond (dat ik het begot al niet meer weet eigenlijk...) mochten we instappen voor onze gróte oversteek (Londen Heathrow-Phoenix). We vlogen met een Boeing 747. (Ook British Airways) Man, wát een toestel!! Ik stond even met mijn mond vér open van verbazing, geschrokken hoe gróóót zo'n toestel wel niet is! Écht machtig! Ik wist wel dat dit één van de grootste vliegtuigen is, maar zó groot had ik het mij toch niet ingebeeld! De business class (waar we uiteraaaard eerst langs moesten), tartte iedere verbeelding! Stoelen ingericht als halve bedden en nen hoop tralali tralala luxe daar rond. (De stoefers!) En wij naar vanachteren, naar het gewone Plebs natuurlijk! ;-D ps: het waren trouwens wel goeie plaatsen hoor

De vlucht zelf is goed verlopen, maar duurde wel VERSCHRIKKELIJK lang! Ik had mij voorgesteld dat die 10 uur én 40 minuten wel snel voorbij zouden zijn, maar daar heb ik mij toch serieus op verkeken.... De kindjes zijn súúúperflink geweest. We hebben ze eigenlijk gewoon niet gehoord tijdens die hele vlucht... (Blink Blink, trotse Mama natuurlijk!!) (hoewel de ipads daar ook wel voor een stuk mee tussen zaten natuurlijk...) ;-D Ik vond de service/bediening tijdens deze vlucht niet zo geweldig eigenlijk... (Ik weet natuurlek niet hoe dit bij andere maatschappijen is, dus kan ik niet écht goed vergelijken....). In het begin van de vlucht werden we goed bezig gehouden met drankjes en een warme maaltijd, en plots viel die bediening volledig stil. Bijna geen steward/essen meer gezien tót een uur alvorens we zouden landen. (We kregen wél regelmatig dezelfde drankjes aangeboden, terwijl wij eigenlijk gewoon héél veel honger hadden...) Plóts kreeg iedereen dan tóch nog een snack én drank en moesten ze uiteindelijk nog snel zijn om alles tijdig opgeruimd te krijgen...(nogmaals: ik weet natuurlijk niet hoe dit bij een andere maatschappij is...) maar naar mijn gevoel was de service niet zo geweldig.... Ook de kindjes kregen niks om zich bezig te houden (had toch wel op zen minst een klein kleurboekje met enkele kleurpotloodjes verwacht ofzo, maar helaas...) oei, als ik dit zo nalees lijk ik wel een héél erg verwend nest... (foei Frouke toch), maar ja, we hebben er tóch wel genoeg geld voor betaald denk ik dan zo! ;-/ Ach ja, het belangrijkste is dat we veilig en wel op onze bestemming zijn geraakt, nietwaar?? En dat de fun nu pas écht kan beginnen!! ;-) 

De gróte oversteek! (DEEL 1)

De vlucht (met British airways) van Brussel naar Londen Heathrow is prima verlopen. We zaten nog maar goed en wel boven de wolken met een drankje en een koekje of het vliegtuig maakte zich alweer klaar om te landen!

We hadden zo'n twee en een half uur als overstap in Londen, en achteraf gezien was dit ideaal. We zijn langs de grenscontrole/douane geweest waar we al onze handbagage nogmaals op een bandje moesten leggen voor controle. Met zen allen nog is door de metaaldetector waar Jan begon te 'piepen' en vervolgens zijn schoenen moest uitdoen en volledig gefouilleerd werd. Tot groot jolijt van de kindjes natuurlijk, want papa leek wel een échte gangster! ;-D Uiteindelijk mocht hij dan tóch 'beschikken' en konden we onze tocht verderzetten. Nog even enkele broodjes en drankjes genuttigd en dan verder gegaan naar de gate waar we nog een klein half uurtje moesten wachten op de volgende vlucht richting Phoenix. So far So good!